vrijdag 23 september 2011

Nightswimming...

Het is nog donker en de wereld slaapt.
Ik luister naar een oud nummer…
‘Nightswimming deserves a quiet night
I'm not sure all these people understand
It's not like years ago,
The fear of getting caught,
Of recklessness and water
They cannot see me naked
These things, they go away,
Replaced by everyday’
Ik blik terug en vraag me van sommige passages uit mijn eigen leven af of ze mij echt overkomen zijn,
Verwonderd, ongelovig…als ging het om een roman of zelfs een strip die ik ooit gelezen heb.
In plaats van beleefd.
Ik kijk en voel de littekens, de eeltplekjes die niet te zien maar zo vaak te voelen zijn.
‘They cannot see me naked’.
Heeft iedereen wel eens dat gevoel?
‘This one laughing quietly underneath my breath.’
Soms lach ik een lach die niet past bij mijn ziel,
Soms kijk ik met een ernst die niet past bij mijn innerlijke lach.
Ik sta bij alles teveel stil terwijl ik te hard vooruit loop.
Een vat vol tegenstrijdigheden.
Ik luister naar een oud nummer
En besef dat ik onderhand ook een oud nummer ben…
En ben opeens bijna blij met de littekens,
De denkbeeldige gedenkstenen van een leven.
Hoewel het donker is, zie ik opeens helder.
Nightswimming deserves a quiet night.

Fluffbunny.

zaterdag 17 september 2011

Van furieuze matroesjka's en rozen...

Bijna een week lang heb ik me gewenteld in ergernis en beledigd zijn…
Kruidje-roer-me-niet spelen en me afvragen waarom ik dit verdiend had…
Een moeder van een leerling had me nogal de mantel uitgeveegd tijdens een ouderavond, zomaar zonder reden…omdat ze blijkbaar van tevoren een oordeel over me klaar had en die avond teveel adrenaline in haar omvangrijke lijf had. Dat de ouders van de andere kinderen meewarig naar me keken en achteraf hun steun kwamen betuigen deed wel deugd maar kon me niet echt geruststellen…
Geheel tegen mijn gewoonte heb ik dagenlang gemopperd op alles, geluisterd naar zielige liedjes en foto’s bekeken van gevallen engelen …voelde me heel persoonlijk geraakt.
Mijn huisgenoten en vrienden vonden mijn humeur onterecht, gezien de oorzaak…wie ligt nu wakker van wat die woedende matroesjka zegt? Iedereen heeft het met haar aan de stok…
Maar goed…de bui sleepte aan.
Tot deze morgen.
Tot deze gevoelige woorden die me diep raakten in hun eenvoud en hun waarheid.
Moet een mooie mens zijn die zoiets gezegd heeft…
“Visited the flower garden of a friend yesterday. Admiring the perfection of those plants and flowers and projecting it in a human soul, one wonders why people don't love and respect one another more.”
Dank je wel Mr. D!
Fluffbunny

zondag 4 september 2011

Time Out

Soms
Is gewoon alles te warm of te koud.
Te droog of te nat.
Soms wil ik een deken om onder te schuilen.
Dat pluizig zacht maar niet stofferig verstikkend is.
Dat het felle licht wegneemt maar het niet somber donker maakt.
Dat naar rozen ruikt maar niet bedwelmt.
Soms wil ik dat mensen van me houden
Maar dat ze niet bij me zijn.
Wil ik alleen in mijn cocon
Van lieve dromen
Soms is het gewoon niet simpel
En wil ik het recht
Om even simpel-weg
Weg te zijn
En moeilijk te doen.
Fluffbunny