Kruidje-roer-me-niet spelen en me afvragen waarom ik dit verdiend had…
Een moeder van een leerling had me nogal de mantel uitgeveegd tijdens een ouderavond, zomaar zonder reden…omdat ze blijkbaar van tevoren een oordeel over me klaar had en die avond teveel adrenaline in haar omvangrijke lijf had. Dat de ouders van de andere kinderen meewarig naar me keken en achteraf hun steun kwamen betuigen deed wel deugd maar kon me niet echt geruststellen…
Geheel tegen mijn gewoonte heb ik dagenlang gemopperd op alles, geluisterd naar zielige liedjes en foto’s bekeken van gevallen engelen …voelde me heel persoonlijk geraakt.
Mijn huisgenoten en vrienden vonden mijn humeur onterecht, gezien de oorzaak…wie ligt nu wakker van wat die woedende matroesjka zegt? Iedereen heeft het met haar aan de stok…
Maar goed…de bui sleepte aan.
Tot deze morgen.
Tot deze gevoelige woorden die me diep raakten in hun eenvoud en hun waarheid.
Moet een mooie mens zijn die zoiets gezegd heeft…
“Visited the flower garden of a friend yesterday. Admiring the perfection of those plants and flowers and projecting it in a human soul, one wonders why people don't love and respect one another more.”
Dank je wel Mr. D!
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten