Van vriendschap en perceptie.

Ik had met twee goede vrienden afgesproken om naar een optreden van een reggaeband te gaan…om zeker te zijn dat één van hen er zou zijn stuurde ik een paar uur op voorhand een smsje.
‘Zie ik je straks?’
Meteen antwoord :’ Jajajajajajajaja’
Ik …gelukkig met zoveel enthousiasme…grijns breed.
’s Avonds…diezelfde man, tijdens het optreden:
‘Vond je mijn berichtje niet onvriendelijk?’
Ik:’Welnee, waarom?’
Hij (ontnuchterend):’Wel, ik was net de soep aan het mixen en ik had maar één hand vrij en J-A kon ik makkelijkst op die manier typen. Maar misschien vond jij het als ‘jajààà (zaag!) klinken.’
Ik: “Ah nee, ik vond het net klinken als ja! Ja! Ja ! Ja ! Joepie ! (met rondedansje ten overvloede)
Hij : “Ah dan is het goed. Zo moest het klinken.’
Ik lach mijn meeste blijde lach door de wietwolken heen en denk :
Ik heb de fijnste vrienden van de hele wereld.

Over haar...

Een tijd geleden had iemand een naaktfoto op facebook geplaatst van een vrouw, heel natuurlijk…zoals we allemaal zijn als er geen wax of Veet of ladyshaves aan te pas komen. Het was een hele krachtige en mooie foto. Tot mijn grote verbazing lokte die een storm van reacties uit, van ‘bah, vies, walgelijk… tot ‘wat een oerwoud, wie wil er nu nog zo bijlopen?’ Wat me meest van al schokte is dat de reacties van vrouwen kwamen. De dame die de foto gepost had reageerde laconiek : “Ik vind dat mooi!’
Ik vroeg me af wat voor zin het feminisme en de BH-verbrandingen in de jaren zestig hebben gehad als vrouwen zich zoveel jaren later weer laten voorschrijven hoe een vrouw er uit hoort te zien. Op de TV vertelt een modieuze homo vrouwen hoe fout hun kleren en hun kapsel zijn…hij verguist ze compleet en dringt dan zijn ideaal op.Ze worden kaalgeplukt, ingesnoerd, herschilderd, verteld dat enkel killer heels een vrouw van je maken…en de dames laten zich alles welgevallen. Het topmoment van het programma is manlief die in tranen uitbarst van geluk omdat zijn vrouw ineens voldoet aan het schoonheidsideaal.
Ik kan niet geloven dat echte mannen bang zijn voor vrouwen die zich niet uithongeren, voor mensen die schoenen dragen in plaats van marteltuigen, voor volwassen vrouwen die hun geslacht laten kaalplukken zodat ze op kinderen lijken. Ik vel geen oordeel, wie zich zo beter voelt gaat zijn gang…maar dan enkel als ze dat zelf zo willen. Het is geen schande en het is niet lelijk om ècht te zijn.
Ik deed gisteren een kleine test. Ik postte een foto van de goddelijke Sophia Loren, bloedmooi…met een in het oog springend toefje okselhaar. Een statement. Zonder verdere commentaar. Het deed me plezier dat mijn mannelijke vrienden stuk voor stuk de foto mooi vonden en dat niemand het in zijn hoofd haalde om een flauwe opmerking te maken over dat plukje haar. Sterke mannen zijn niet bang voor echte vrouwen.
Fluffbunny.