vrijdag 18 mei 2012

Van vriendschap en perceptie.

Ik had met twee goede vrienden afgesproken om naar een optreden van een reggaeband te gaan…om zeker te zijn dat één van hen er zou zijn stuurde ik een paar uur op voorhand een smsje.
‘Zie ik je straks?’
Meteen antwoord :’ Jajajajajajajaja’
Ik …gelukkig met zoveel enthousiasme…grijns breed.
’s Avonds…diezelfde man, tijdens het optreden:
‘Vond je mijn berichtje niet onvriendelijk?’
Ik:’Welnee, waarom?’
Hij (ontnuchterend):’Wel, ik was net de soep aan het mixen en ik had maar één hand vrij en J-A kon ik makkelijkst op die manier typen. Maar misschien vond jij het als ‘jajààà (zaag!) klinken.’
Ik: “Ah nee, ik vond het net klinken als ja! Ja! Ja ! Ja ! Joepie ! (met rondedansje ten overvloede)
Hij : “Ah dan is het goed. Zo moest het klinken.’
Ik lach mijn meeste blijde lach door de wietwolken heen en denk :
Ik heb de fijnste vrienden van de hele wereld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten