Bij de slager

Ik ga gauw op zondagochtend een kijkje nemen bij mijn vader thuis en bij het wegrijden zie ik op de parking van het benzinestation daar rechtover een manspersoon van rond de veertig, lang warrig krulhaar en een overall. Hij springt vlot zijn bestelwagen in en rijdt weg. Ik bedenk dat ik vroeger meteen knikkende knieën zou gekregen hebben voor zo’n type, voel nu niks knikken en vraag me af of ik oud geworden ben. Niet dat ik het erg vind, ik glimlach even en rijd naar de slager.
Ik kom de winkel binnen en daar staat de bink van daarnet voor me in de winkel. Alweer vind ik het niet erg dat ik tegen mijn gewoonte geheel onopgemaakt ben en sta rustig mijn beurt af te wachten. Ik luister geïnteresseerd naar zijn bestelling (doe ik altijd, achtergelaten boodschappenlijstjes zijn ongewoon leuk) : klaargemaakte Toscaanse pasta, bereide spaghettisaus, kant-en-klaar-soep, voorgebakken worstenbroodjes en twee belegde broodjes. Met een gemene grijns denk ik : ocharme, zijn vrouw kan niet koken.
Omdat ik net iets sneller bediend ben door de slagersvrouw kan ik voor hem afrekenen en staan we samen aan de kassa. Hij is vriendelijk en lacht en knipoogt en ik voel nog steeds niets knikken.
Ik rijd vrolijk naar huis, luid meezingend met de radio. Ik ben nog niet oud.
Ik ben iets ontgroeid.

Limited Edition

Ik word wel nooit een pionier
Een grensverlegger
Ik ben al lang blij als ik tot bij mijn eigen grenzen durf te komen
En dat zijn er veel
Ik ben een reservaat
Enkel onbegrensd in gevoel
Grenzeloos sentimenteel.
Fluffbunny