Op een uitvaart van iemand die je niet zo goed kent
Prikken tranen in je ogen
Niet om het heengaan van de persoon in de kist
Maar om het verlies dat je al te beurt viel
Of dat je te wachten staat
Je kijkt wat naar het plafond van de kerk
Zodat de tranen een weg zoeken naar de binnenkant van je hoofd
En je slikt ze door
Maar je rode neus verraadt je
Een zakdoekje en wat gesnuf
Een sopraan die de engelen ten paradijze helpt geleiden
En iedereen weent zijn eigen tranen
Terwijl de familie zich getroost weet
‘Ons moeder werd graag gezien’
En het is goed zo
Ieder leven is medeleven.
Fluffbunny
Afbeelding : landschap met hoge bomen Leon Spilliaert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten