Toon Hermans en ik…wij hebben op zijn minst één ding gemeen. We moeten niks hebben van de Sint.Ieder jaar ben ik blij als ik de goedheiligman op zijn ros zie vertrekken richting Spanje.Het begon waarschijnlijk met een kindertrauma:luisterend naar de toen relatief onbekende naam Nike sloop ik de dossiers van het provinciaal onderwijs binnen als ‘Mike’. Mijn vader gaf les in een provinciale school en kinderen van het onderwijzend personeel kregen ieder jaar steevast een duur Sinterklaasgeschenk.Telkens moest ik met lede ogen aanzien hoe mijn vriendin (en leeftijdsgenote) Els een mooie poppenwagen of iets anders roze meisjesachtigs kreeg,terwijl ik –ten onrechte verward met een jongen- genoegen moest nemen met een bouwkraan of een telegeleid autootje. Ach,dacht ik, als ik 12 ben krijgen alle jongens en meisjes hun finale unisex-geschenk,een Parkerpen met mijn naam erop…dan heb ik toch dat. Net toen ik eindelijk 12 werd, hadden ze de Parkerpen vervangen door een Spirograph…een heerlijke tekenset. Top, zou je denken…ware het niet dat ik er al 2 complete dozen liggen had thuis.
En dan zwijg ik nog over dat vreselijke aanbod aan hulpsinten,sommigen doen niet eens moeite om op de echte te lijken.Ik heb dronken hulpsinten gezien, die van pure zattigheid hitsig begonnen te doen tegen mijn knappe schoonzus en daarbij vergaten dat ze eigenlijk voor onze kinderen kwamen.
Of die ene, die op onze school kwam en het leuk vond om de juffen voor schut te zetten. We moesten op onze knieën gaan zitten voor hem en hij gaf ongenadig commentaar op het figuur van mijn toen nog Rubensiaansere collega. Hij riep mij op het matje omdat ik ‘teveel zwartkijker’ was toen ik herstellende was van een oogoperatie (met risico op blindheid) en met een ooglap op toch de moeite nam om desondanks naar school te gaan voor het feest.
Nee,beste kindervriend, het wordt vast nooit wat tussen ons. Ga dus maar weer gauw appeltjes van oranje plukken in Spanje. En als je me dan toch blij wil maken, regel dan een veilige lift naar Spanje en een iPod voor mijn maatje Kermit. Hij heeft het dit jaar meer verdiend dan ik. Ik neem wel genoegen met de roe.
Flufbunny!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten