Gisteren gingen we een dagje naar Bobbejaanland. Children…you gotta love’m. Vandaar dat ik me af en toe eens opoffer om iets te doen wat 100% voor hen is. Want ikzelf heb een gloeiende rothekel aan pretparken,rollercoasters,popcornkramen,fotografen die een grasparkiet op je schouder komen zetten en je een nummertje in de hand drukken om vervolgens een foto te nemen terwijl ik steevast kijk alsof ik doodsbang ben dat die rotparkiet er mijn oorlel gaat afrukken met die akelige kromme snavel.Het gaat bovendien mijn verstand te boven dat iemand vrijwillig in een attractie gaat zitten die ‘Sledgehammer’ heet en die je lichaam, je maag en je kapsel in het bijzonder compleet naar de Filistijnen helpen. Op zo’n gelegenheden heb ik dan ook steevast een boek mee en wacht ik lezend en omringd door de rugzakken van de dochters en hun vriendinnen tot ze lichtgroen lachend van de achtbaan komen,op naar het volgende foltertoestel.
Het is leuk om dan een hele donkere zonnebril op te zetten en mensen te observeren.Ik zie voorzichtige mama’s met een boekje , hippe grootmoeders die met een kort rokje de wildwaterbaan trotseren,bendes jong grut met petjes en blikjes bier, meer tattoos dan op een gans jaar samen. En wat me gisteren dus ook opviel…hoofddoeken. Nu stoort me dat allerminst, voor mijn part dragen moslims hoofddoeken op het werk, op school, waar dan ook. Ik snap nog steeds niet waarom dat niet zou mogen, terwijl wij te pas en te onpas petten,kappen,oerlelijke zonnehoeden en dergelijke dragen. Maar daar gaat het niet om. Wat ik me afvroeg…zo’n hoofddoek is dacht ik bedoeld om niet te verleidelijk over te komen, het haar te bedekken voor andere mannen. Nu zie je ook veel vormeloze tenten met daarboven een beige hoofddoek en je zou al een erg hete donder moeten zijn om daar opgewonden van te worden. Maar dat het de verleiding wegneemt? Onzin.Net zoals je met een jeans heel mooi of heel erg lomp kan zijn kan je ook met een hoofddoek lijken op een tipi of op een ranke Eiffeltoren. Op een bepaald moment zag ik een hele grote slanke moslima, met een lange smalle grijze glanzende rok, een strakke zwarte bloes en een zwarte hoofddoek met zilverdraadjes in gevlochten. Ik zag niet eens haar gezicht want ze was al voorbij me gelopen. Maar hoe ze liep, haar manier van bewegen, was één en al vrouwelijkheid en elegantie. En ik zag de mannen omkijken, haar volgen met hun blik. Tja…zo efficiënt blijken die hoofddoeken dan ook weer niet. Je hebt het of je hebt het niet. En zij had het…
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten