Zelfs zoete meisjes zijn eens bitter.
Het is geen Kerstverhaal, het is het verhaal van de poetsvrouw die vertelt van de vuile hoekjes in de badkamer van de vrouw van de dokter die haar gedoogt maar niet meevraagt naar een koffiekransje.
Het is het verhaal van de onbegrepen ouder die de leerkracht verfoeit, die zich op zijn beurt ondergewaardeerd voelt en de zoon van de boze ouder die zijn tijd verdoet op facebook omdat daar gezichten naar hem lachen.
Het is een verhaal van iedereen die van goede wil is en het toch slecht doet, van iedereen die denkt dat hij haat en eigenlijk gewoon wil houden van…
Het is een elegie die eigenlijk wil jubelen.
Het is een nocturne die wil klinken als de dageraad.
Het is zoet, bitter, zout en zuur tegelijk.
Het is iedereen en niemand heeft het grote gelijk.
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten