IJsmeisje 5

Hij heeft het haardvuur opgestookt en kijkt door het raam waar ze blijft,
Nooit ongerust want hij weet dat ze nergens anders heen wil.
Daar ziet hij haar achter in de tuin,
Ze weet maar al te goed dat hij kijkt.
Dan gooit ze lachend handenvol sneeuw de lucht in,
Zodat, wanneer hij haar straks omarmt,
IJskoude vlokken op zijn huid zullen smelten.