Steeds meer wordt alles gedigitaliseerd, na lang aarzelen bestel ik nu ook mijn boodschappen online. Het heeft lang geduurd eer ik afstand kon nemen van mijn favoriete vaste kassierster uit Delhaize (ik beken dat ik er nog een paar ditjes en datjes ga kopen om de band niet helemaal te verbreken),maar het is een feit : online shoppen is heerlijk efficiënt. De tijd die daardoor vrijkomt kan ik besteden aan…het online voorbereiden van mijn lessen. Zucht.Niet alleen heb ik dit jaar het genoegen 26 leerlingen dag in, dag uit te mogen entertainen, maar ik mag nu ook mijn ganse week-en dagplanning online droppen.Handig voor collega’s die aanvullingen kunnen doen of je agenda willen consulteren, vervelend neveneffect is dat de complete directie ook iedere handeling op de voet volgt. Maar dat vind ik niet erg…
Wat ik wel jammer vind is dat ik nauwelijks nog schrijf, nee niet tik, schrijf…zoals in een mooie-groene-gelakte-dure-vulpen-in-de-hand-nemen-en-letters-kalligraferen in een groot schrift. Ik besef hoe oud ik word als ik terugdenk aan de vaste rituelen in de eerste week van september. Iedere dag dicteerden de leerkrachten je wat je tegen de volgende dag voor hun vak nodig had. Na school ging je dan zoals de rest van Eeklo naar ‘Ryffranck’, een klein winkeltje op de markt. Achteraf beschouwd leek dat winkeltje op de toverstokkenwinkel uit de Harry Potterfilms. Een kast met houten laatjes vol pennen,potloden in alle nummers,schriften met de tafels van vermenigvuldiging erop gedrukt ( die moesten om evidente redenen steevast meteen gekaft worden) en een glazen lade met prachtige Parker vulpennen.Het speelde geen rol dat er een rij wachtenden tot op straat stond, telkens je iets nodig had nam de winkeldame alle tijd van de wereld om je geduldig alle pennen te tonen. Wanneer je je keuze had gemaakt, stopte ze er alweer met die eeuwige “zen” van haar een paar patroontjes (“buiskes” is een veel romantischer woord) in en testte de pen voor je. Heerlijke momenten. Ik heb altijd een zwak voor mooie schrijfspullen gehad.
Toch heb ik nu in de klas (min of meer) wat ze noemen een ‘clean desk’, enkel nog een laptop en een mapje met papieren. Maar het is sterker dan mezelf…in mijn lade ligt nog een notitieboekje om gedachten, bespiegelingen over mijn 26 pupillen te noteren. Niet op dat akelige computerprogramma,dat steriele gedoe…neen, recht uit het hart, recht uit ‘den buik’ op papier…met sierlijke krullen. Met mijn mooiste pen…groen gelakt…staat op mijn clean desk…in een leren doosje.That’s me, Fluffbunny !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten