Van kapselblunders en blunders bij de kapper...

Ik ben van nature bezitster van ruw geschat 80.000 haren (terwijl de gemiddelde homo sapiens er 100.000 telt) die zo steil zijn dat bouwvakkers me zomaar kunnen gebruiken als schietlood. Eerdere kapselexperimenten wezen uit dat krullen geen optie zijn, Brian May zou meteen de duimen moeten leggen hebben op een poedelshow. Kort haar leverde ten huize Fluffbunny zoveel protest op dat ik moest beloven dat nooit meer te herhalen. Kortom, ik ben dus gedoemd om voor de rest van mijn dagen met een voorspelbaar Snape-kapsel (voor de Harry Potter-fans) rond te lopen, lang sluik ravenzwart haar. De enige onderhoudswerken zijn veelvuldig wassen en om de 5 weken bijkleuren wegens het vroegtijdig grijs worden.
Gisteren had ik een afspraak bij mijn vaste kapster om die ingreep te laten uitvoeren. Nu moet ik eerst bekennen dat ik vreemd gegaan was. Jawel, een goede maand terug was mijn kapster zo druk bezet dat ik mijn toevlucht had genomen tot een soort kapper-drive in…vergelijk het gerust met een bordeel voor coiffures, de vrijblijvende knip zeg maar. No promises, no regrets.Nu ja, die regrets waren er wel achteraf. In een roekeloze bui had ik me gewaagd aan een asymmetrische coupe,links tot net onder mijn oor en rechts ruim tot over mijn schouder. Dat de stagiaire nog niet echt het knippen onder de knie had bleek toen ik het de eerste keer zelf gewassen had, mijn haar leek heel fluffig, wattig (bestaat dat woord?)en met pieken . Bovendien had die ongelijke coupe een vreemd neveneffect, ik leek mijn hoofd ter compensatie een beetje scheef te houden, zoals een kind wel eens doelbewust doet om een ijsje of een pakje pokemonkaarten van je los te weken. De conclusie was snel duidelijk : kapselblunder nummer 105. Zonder aarzelen zette ik er zelf de schaar in en probeerde één en ander te redden. Al bij al viel het mee en kon ik zo toonbaar naar mijn werk tot de volgende kappersbeurt bij mijn eigen kapster.
Gisteren was het dus zo ver. Ik zat in de stoel en werd ontdaan van mijn bril -wat mijn gezichtsveld reduceert tot een slordige 10 cm en de rest omtovert in een soort vloeistofdia of extreem doorgedreven flou artistique. Om één of andere reden hoor ik ook een stuk minder zonder bril op, of liever…begrijp ik minder, ik zie geen mimiek of lichaamstaal. Ik heb geleerd dat het dan wijzer is om me niet in gesprekken te mengen want ik weet nooit of ik tegen de juiste persoon bezig ben. Nu goed,ik zat daar stil te wezen, met een akelig koude vieze troep op mijn hoofd die me de gewenste kleur zou bezorgen. De dames naast mij waren lustig aan het keuvelen over hun dieet en het effect daarvan op hun boezem.Hilariteit,bekentenissen die nooit gedaan worden als er ook maar één man in de ruimte zou zijn. “Jaja,mijn buik is plat,maar mijn borsten…er schiet ook niets meer van over!Kijk maar!” “Ja,je kan misschien wat silicone laten inspuiten,hahaha!” “Moet je een paar kilo van mij bijhebben? Maar niet van mijn borsten hoor, liever van mijn kont!” “Hahaha,hihihi!” Letterlijk vette pret. Ik zweeg in alle talen,blij dat mijn boezem bedekt was onder een allesverhullende zwarte kapperscape…
Na een tijdje werd het kleurmiddel afgespoeld en mocht ik weer bij de kapster gaan zitten voor de bijknipbeurt, ik kon mijn zwijgen moeilijk volhouden en ik vroeg haar om mijn kapsel wat bij te werken en biechtte haar mijn buitenkapperlijk avontuur op.Ten overvloede zei ik dat ik me aan een asymmetrisch kapsel gewaagd had en dat zulks toch wel erg snel ging vervelen. Ze reageerde niet echt maar knipte in stilte verder. Toen ze klaar was gaf ze mij mijn bril terug zodat de wereld weer voor me openging. In een flits zag ik haar eigen nieuwe snit : een asymmetrische carré. Oops !
Fluffbunny.