Ik had mijn vader een schermafdruk van een stukje dat ik over hem geschreven had gemaakt, met alle reacties erbij (want daar stonden ook mooie woorden bij van mensen die hij kent). Waar ik niet bij had stilgestaan is dat dat bijna 80-jarige vader geen benul heeft van hoe Facebook werkt, de leukjes en de optie ‘vind ik niet meer leuk’…het lijkt voor hem allemaal op een Zweedse handleiding van een onmogelijk te monteren Ikeameubel.
Bovendien koestert hij diep ingeworteld argwaan tegenover het internet en Facebook in het bijzonder, als ware het de oorzaak en de kern van al het overspel in de wereld. Als ik dan doodleuk antwoord dat overspel al zolang bestaat als de mens en dat iemand die op jacht is daar geen internet voor nodig heeft, lacht hij iedere keer een heel klein beetje gerustgesteld. Ondanks mijn 47 jaar blijf ik altijd zijn kleine meisje dat tegen de grote boze wereld moet worden beschermd.
Hij had gisterenavond in alle rust dat stukje gelezen, was te geëmotioneerd om meteen te reageren dus belde hij me deze morgen heel vroeg. Ik zat, een beetje gegeneerd in een badhanddoek gewikkeld (hij wist niet dat hij me van onder de douche had gerinkeld), in je blootje praten vind ik altijd een hachelijke bedoening…ook al weet je gesprekspartner het gelukkig niet.
Hij zei dat hij het mooi vond, maar hij voelde zich een beetje geraakt omdat bij alle reacties van mensen stond :’Vind ik niet meer leuk’. Het duurde erg lang (ik was al helemaal weer opgedroogd en knapperig van de douchegel) voor ik hem had uitgelegd dat ik al die reacties een ‘leukje’ had toebedeeld en dat er dan een optie verschijnt om dat weer te ontleuken.
Hij besloot dat hij niet meer van deze tijd was en ik dacht : is deze tijd niet op zijn minst een beetje ingewikkeld? En toen zei ik iets liefs dat enkel voor mijn vader bestemd is.
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten