Pyjama’s blijven passen. Vanwege de elastiek en zo. Maar ze demoderen wel. Of worden genant.
Zoals die kamerjas van mij, die ooit mooi en grappig was door de grote vintage kattenkop ter hoogte van mijn derrière…maar de naam van het merk (in grote letters op konthoogte ) is voor een bijna-vijftigjare eerder een spotnaam dan een kwaliteitslabel : Pussydeluxe.
Mijn kast ligt vol pyjama’s met verstorven elastiek, zo snel als ik ze aantrek, zakken ze ook roemloos weer af. De kleuren zijn vervaald. Hetzelfde kan van mij gezegd worden, maar ik ben oplapbaar…die pyjama’s niet.
Het is het lot van slaapkledij, je wordt er niet in gezien behalve door je huisgenoten dus de noodzaak om een seksloze nachtjapon te vervangen door een toonbaar exemplaar is nooit zo prangend als voor pakweg een winterjas of een paar laarzen met hoge hakken.
Maar daar maak ik dus vandaag een eind aan.
Ze gaan er uit. De twee dikke kamerjassen die mij optisch verdriedubbelen, de oudroze pyjama die kan vertellen over de moederhuisdagen van mijn oudste dochter, de flanellen nachtjapon uit de oude Unic van Eeklo (die sinds zijn aankoop al twee andere zaken herbergde).
Ik stook een vreugdevuur van vervlogen dromen.
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten