De jonge vrouw komt buiten uit het pashokje met de onzekere blik van iemand die weet dat het kledingstuk haar niet staat, bij uitbreiding nooit iemand zal staan wegens gewoon spuuglelijke mosterdgele middeleeuwse narrenjurk...er is een reden voor solden. Geen hond kocht het voor de volle prijs, geen kat zal het ooit vol overtuiging dragen.
De verkoopster haalt alle truken van de foor boven : 'Mevrouw, je moet dat zien met een dikke kous onder...of met een sous pulleke onder.Zal ik er eens een leggingske bij geven? Dat is een kleedje dat een beetje aangekleed moet worden!' (Ik denk: dat kleedje wil alleen maar uitgekleed worden) De vrouw begint te twijfelen, haar vriend durft niet zeggen dat hij het lelijk vindt want de verkoopster lijkt me helemaal zijn type ( te slank, te hooggehakt, te veel make-up, Amy Winehousekapsel). Ik probeer oogcontact te maken want ik voel dat ze de jurk niet mooi vindt en ze verdient het te stralen.Wanneer ze plots heel even in mijn richting kijkt, schud ik zachtjes van nee met mijn hoofd. Ze trekt de jurk uit en geeft hem terug aan de verkoopster om weer in de rekken te hangen. Ik hoop dat ik haar een dienst bewezen heb.
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten