vrijdag 15 april 2011

Van perfecte mannen en lapjeskatten.


Ik schrijf zelden iets in opdracht, maar nu heb ik dus echt huiswerk gekregen van een paar lieve mensen. Een ‘verhandeling’ over de perfecte man…diepe zucht. Moeilijke klus voor een perfectioniste die perfectie bij mensen onnoemelijk saai vindt.
Laat me allereerst zeggen dat uiterlijkheden er niet toe doen, ondanks het feit dat ik in mijn tienerjaren een map samenstelde met foto’s van langharige mannelijke schoonheden, dat komt ervan als je geboren bent in het Winnetou-tijdperk.Er is een verschil tussen het ideaalbeeld dat je aan de muur van je slaapkamer hangt en tussen de man waar je mee wil leven. (Zeggen mannen dat soort dingen ook niet als ze betrapt worden met de Playboy in hun handen?)
Ik heb nog nooit een deftig antwoord kunnen geven op de veelgestelde vraag onder vrouwen:’Wat is jouw type?’ Mijn type? Jezus, dat is als slechts één liedje graag mogen horen.Ik heb nog nooit een beschrijving in mijn hoofd gehad van wat mijn type zou zijn,noch van wat de perfecte man is…moeilijke ma(n)terie dus.
Maar goed, opdracht is opdracht : ik begin aan de samenstelling van mijn pretpakket. Om te beginnen lijkt het me essentieel dat hij grappig is. Grappig in de zin van samen woordgrapjes maken, vette moppen vertellen (van het soort dat normaal alleen onder mannen verteld wordt). Een flinke dosis Wim Opbrouck en Jean Blaute dus. (Ik denk dat ik op die twee later nog terugkom.) Voorts is het natuurlijk erg fijn als er ook wat intellectueel niveau bij komt kijken. Tja, ik kan dus ook al niet om een portie Michiel Hendryckx heen. De bende van Wim scoort hier vrij aardig. Maar goed, met die eigenschappen alleen kom je er niet. Attention-whore als ik ben wens ik ook wat warmte en aandacht ( maar liefst niet teveel aub want ik doe o zo graag wat moeite en een aanhankelijke slets is het laatste van mijn wensen )…hierbij kan ik niet direct een naam verzinnen. Alhoewel, nu ik er aan denk…bij die warmte gaan mijn gedachten in de richting van Marvin Gaye, wat sexual healing op tijd en stond is mooi meegenomen en als het weer tegenzit kan hij nog altijd voor me zingen.
Aangezien ik van nature nogal truttig ben, vind ik het ook wel leuk wanneer men in mijn bijzijn het neuspeuteren, hardop boeren laten en nog erger ( ik kies een welluidend woord voor een onwelluidende klank ) flatuleren achterwege laat. Ik ga niet zover in mijn voorkeuren dat ik hoop een man te bedenken die niet voorzien is van openingen, maar ik waardeer het sterk als ze in mijn bijzijn gesloten blijven.
Het spreekt vanzelf dat de perfecte man ( die het liefst niet perfect is ) ook een groot muziekliefhebber is en dat hij het ook zalig vindt om daar lang over te praten, een beetje zoals sommige mannen uitgebreid over auto’s en voetbal kunnen lullen. Oja, hij mag voor mijn part voetballiefhebber zijn maar dan echt alleen als dat gecompenseerd wordt door minstens 10 andere ongelooflijke troeven. En dan krijgt hij van mij meteen een apart tv-toestel en een koptelefoon en bij uitbreiding een apart huis.
Het zou ook wel fijn zijn mocht de man heel graag eten en drinken, gezien het feit dat ik graag kook en daarbij mijn gerechten doorspoel met lekkere bieren ende wijnen.(Voor alle duidelijkheid, graag eten is voldoende, ik neem uw glas er wel bij.) Dat dit meestal gepaard gaat met wat extra lichaamsgewicht is geen enkel probleem, magere mannen passen niet echt in mijn beeld van de perfecte man. (Ik zei al dat ik terug zou komen op Wim Opbrouck.) En wat betreft dat bier proeven zie ik Jean Blaute alweer om de hoek komen kijken?
Een beetje reislust en zin voor avontuur en cultuur is ook heel fijn ( Michiel H,jaja,’t is al lang goed jongen…maar niet teveel praten).
Wie moet zich zeker niet aanmelden ? Simpel, het ganse Brad Pitt / Johnny Depp / Paul Newman in betere tijden / Magnum met pornosnor –clubje. Het type mannen dat er weer af komt om te kijken als ze er mooi opzitten…nee dank je. (Dat hadden zij waarschijnlijk ook gezegd bij het zien van mijn foto dus ik voel me niet schuldig.)
En verder…ach…aangezien ik erbij blijf dat perfectie saai is en dat ik het toch zo prettig vind om me af en toe eens lekker te ergeren laat ik ruimte open voor een paar heerlijke gebreken, een paar irritantje minpuntjes, een twistappeltje…
Maar voor de rest, de bende van Wim : u weet me te vinden. Gaan we naar Schotland?
Fluffbunny.

2 opmerkingen: