"The ultimate test of man's conscience may be his willingness to sacrifice something today for future generations whose words of thanks will not be heard."
Gaylord Nelson
Een mens kan er al eens om lachen, de overjarige hippies met teensletsen en patchouli wierookstokjes die gekookte granen eten als ontbijt met een kop biothee erbij…feit is en blijft dat ik in wezen ook een oude hippie ben. De granen en de biothee laat ik graag aan me voorbij gaan,evenals de teensletsen godbetert. Maar iedere kans die ik krijg om mijn leerlingen te laten proeven van het belang van onze regenwouden grijp ik aan. Met beide handen…
Niet door te gaan preken of door hun een schuldgevoel aan te praten, maar door ze te laten zien hoe mooi het is…
Als ik met de zoveelste maffe heksenjas ( dixit mijn dochters ) de klas binnenwandel vertel ik ze over biokatoen en wereldwinkels. Niks saai of ouderwets. We boetseren plantenwortels in klei en we maken kikkeroorbellen in de felste kleuren…we luisteren naar Henry Rollins en Chrissie (bomb McDonalds) Hynde en we staan even stil bij de vraag of de hamburger nog zo lekker smaakt.
Bewust ecologisch denken en kritisch zijn is niet saai, het is een liefdevolle schop in het achterste…een spiegel voor onze eigen hypocrisie…het is lachen en tegelijk beschaamd blozen om kalfje Willy.
Basta !
Fluffbunny
Geen opmerkingen:
Een reactie posten